شهادت

اللهم ارزقنی شهادة فی سبیل اله.......

جنگ کجایی که دلم تنگ توست

رقص جنون تشنه آهنگ توست

جنگ کجایی که دلم خون شده

زاده لیلای تو مجنون شده

حیف که فصل تو فراموش شد

ناله جان سوز تو خاموش شد

فصل تو فصل گل و آواز بود

فصل رها گشتن و پرواز بود

ذهن من و خاطره خاکریز

موشک و خمپاره و جنگ و گریز

خاطره ضد کمین و کمین

تشنگی و سفره میدان مین

جنگ کجایی که دلم تنگ توست

رقص جنون تشنه آهنگ توست

جنگ شهیدان تو را دیده ام

روی سپیدان تو را دیده ام

من زشهیدان تو شرمنده ام

گرچه زکف تیغ نبافکنده ام

مرگ الهی بپذیرد من را

تنگ در آغوش بگیرد من را

غیر شهادت که مرا دم دهد

خنده زنان خاطره شادم دهد

چنگ کجایی که دلم تنگ توست

رقص جنون تشنه آهنگ توست

ای شرف و عزت ما باز گرد

تا برهانی دل ما را ز درد

کاش که من هم به شهادت رسم

کز قبل آن به سعادت رسم

حاج محمدرضا آقاسی

نقش میرحسین موسوی در قطع نامه598

افشای اطلاعات دهه 60 / بی اعتنایی به دستورات امام(ره) و رهبری توسط موسوی

ریشه مخالفت های میر حسین موسوی  با فرامین و دستورات امام خمینی (ره) و رئیس جمهور وقت ( آیت اله خامنه ای ) را باید در همان اوایل انقلاب جستجو کرد.

حیدر رحیم پور ازغدی در مصاحبه ای می گوید: زمان بنی صدر ، از ریاست جمهوری یک نامه بیست سی صفحه ای علیه ولی فقیه نوشته بودند که من جوابش را تحت عنوان « بحران کشنده » دادم.آن را بردم به روزنامه جمهوری اسلامی دادم به میر حسین موسوی آن را چاپ نکرد.مقاله را دادم به کیهان و در کیهان چاپ شد… یک روز هم موسوی آمده بود به مشهد و درباره ولی فقیه سخنرانی کرد.عین عبارت موسوی این بود که گفت « ما شاه را برداشتیم که باز با دست خودمان شاه بتراشیم؟ » منظورش ولی فقیه بود(ویژه نامه روزنامه ایران به مناسبت 9 دی- دی ماه 1389 .ص 39 )

شهید حسن آیت نیز در مورد موسوی و همسرش گفته بود : افکار موسوی در خط ولایت نیست و هوادار مصدق و جزو حلقه حبیب الله پیمان است و در چنین مواردی خودش و همسرش مقابل مجلس خبرگان قانون اساسی می ایستند.بنابراین ،این دو نفر به احتمال قوی در مسیری خواهند رفت که در آینده اگر خودشان را اصلاح نکنند،جلوی نظام هم می ایستند.(همه دشمنان حسن آیت.پیشین،ص 43)

یکی از مسائلی که امام خمینی (ره) بارها در دوران نخست وزیری میر حسین موسوی به او تذکر داد اما او هیچگاه به تذکرات امام توجهی نکرد،مشارکت دادن مردم در امور اقتصادی اعم از تولید و تجارت و خدمات بود.آیت الله مهدوی کنی در این زمینه می گوید: دولت آقای میر حسین موسوی …دولت سالاری را در امور اقتصادی عملا ترجیح می داد و این سیاست تنها به خاطر جنگ نبود،بلکه اصلا سبک تفکر ایشان این طور بود… برداشت ما این بود که آقای موسوی می خواهد کلا دولت در تمام امور اقتصادی حضور داشته باشد و ما این را قبول نداشتیم.(خاطرات آیت الله مهدوی کنی –پیشین ،ص 323)

امام خمینی (ره) در بخشی از پیام 22 بهمن 1363 می فرمایند: دولت چنانچه کرارا تذکر داده ام ،بی شرکت ملت و توسعه بخش های خصوصی جوشیده از طبقات محروم مردم و همکاری با طبقات مختلف مردم،با شکست مواجه خواهد شد.کشاندن امور به سوی مالکیت دولت و کنار گذاشتن ملت،بیماری مهلکی است که باید از آن احتراز شود(صحیفه امام،ج 19 –ص 158)

همان گونه که امام خمینی (ره) در سال 63 می فرمایند،کرارا در این باره به دولت موسوی تذکر داده اند اما ظاهرا میر حسین موسوی گوش شنوایی برای شنیدن تذکرات امام نداشته است.یکی از کسانی که علی رغم سرپیچی های موسوی ،همچنان از وی حمایت می کرد،آقای هاشمی بود.ایشان در یادداشت مورخ 31 اردیبهشت 1365 خود می نویسید: آقای اسد الله بادامچیان (نماینده تهران) به دفترم آمد… پیشنهاد تغییر دولت و آوردن دولت جدیدی که طرفدار واگذاری کارها به مردم باشد ،برای حل مشکلات اقتصادی را داد که گفتم عملی نیست.(اوج دفاع-پیشین،ص102)

امام خمینی (ره) باز هم در تاریخ 19 خرداد 1365 می فرماید: مردم را در همه امور شرکت بدهیم.دولت به تنهایی نمی تواند که این بار بزرگی که الان به دوش این ملت است ،بردارد.همان طوری که ملاحظه می کنید اگر چنانچه این شور و شعف ملت و جوان های عزیز نبود،هیچ دولتی نمی توانست مقابله کند با این قدرت هایی که همه قدرتشان را پهلوی هم گذاشتند و به ما حمله کردند.بدون این که این ملت همراهی کند ما نمی توانستیم کاری کنیم… شرکت بدهند مردم را در همه امور …. با شرکت اینها شما می توانید اداره کنید این کشور را.مردم را در امور شرکت بدهید ،در تجارت شرکت بدهید،در همه امور شرکت بدهید.(صحیفه امام،ج 20،ص56 )

این تذکرات پی در پی امام حاکی از آن است که موسوی اعتنایی به رهنمود های امام خمینی نداشته است.

حجت السلام دری نجف آبادی ( رئیس سابق کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ) در مصاحبه ای می گوید: در مجلس اول،برنامه خاصی از سوی دولت مهندس موسوی به مجلس ارائه شد… در این برنامه سیاست های مناسبی برای این که مردم و بخش خصوصی در اداره اقتصاد حضور داشته باشند،پیش بینی نشده بود.در این برنامه همچنین مسائل فرهنگی و امور دفاعی و امنیتی هم توجه خاصی نشده بود… ما برنامه پیشنهادی دولت را به دلیل این که مبتنی بر مشارکت بخش خصوصی نبود،رد کردیم اما در برنامه پیشنهادی ما مشارکت خصوصی به صورت جدی پیش بینی شده بود( هفته نامه شهروند امروز،21 مهر 1387،ص 11)

مهندس مرتضی نبوی در مصاحبه ای در سال 74 می گوید : اقلا من سه سند از زمان دولت آقای موسوی به خاطر دارم که حضرت امام از آقای موسوی گله کردند که من بارها گفته ام مشارکت مردم ولی در عمل اتفاقی نیفتاده است.(پیشین،ص17)