روی سینه اش خالکوبی کرده بود: فدایت شوم خمینی.
امام خمینی: اشخاصى بعد از زحمت هاى فراوان پنجاه ساله به یک مقامى مى رسند و این جوانها را خداى تبارک و تعالى آن طور در ظرف یک مدت بسیار کم ، متحول کرد به یک مقامى که آن هایى که پنجاه سال زحمت کشیده اند، نرسیده اند به این مقام ؛ نرسیده اند به آن جا که غیر از خدا اصلاً هیچى نخواهند، شهادت را این طور طالب باشند. این طور غیر شهادت را در برگیرند. این یک مسئله مهمى است . ما همیشه باید در نظر داشته باشیم که این مسئله ، مسئله عادى نیست .
نام : شاهرخ ضرغام
نام پدر : صدرالدین
تاریخ تولد : ۱۳۲۸
محل تولد : تهران
تاریخ شهادت : هفدهم آذرماه 1359
محل شهادت : آبادان
شهید استاد مرتضی مطهری:
کار برای خود کردن نفس پرستی است.
کار برای خلق کردن بت پرستی است.
کار برای خدا و برای خلق کردن شرک و دوگانه پرستی است.
کار خود و کار خلق برای خدا کردن توحید و خدا پرستی است.
۱-کاری که برای خدا باشد توسط کننده آن اظهار نمی شود:
شهید حسین خرازی:اگر کار برای خداست، گفتنش برای چیست.
۲-کار برای خدا و برای خدا کار کردن با هم متفاوت هستند.
شهید آوینی: کارتان را برای خدا نکنید، برای خدا کار کنید. تفاوتش فقط همین قدر است که ممکن است حسین در کربلا باشد و من در حال کسب علم برای رضای خدا…!
در مهرماه سال 1359 زمانی که خاک ایران اسلامی مورد تعرض ارتش بعث عراق
قرار گرفت شهید چاغروند به همراه چند خلبان دیگر از کرمانشاه به سمت دهلران
پرواز می‌کرد مورد هجوم و حمله دشمن قرار گرفت و به اسارت دشمن در آمد.
این خلبان ولایتمدار هوانیروز در دوران اسارت به خاطر اینکه حاضر نشد به
رهبر کبیر انقلاب توهین کند، ابتدا توسط دشمن بعثی شکنجه و سپس
ناجوانمردانه به شهادت رسید.
شادی روح شهدا صلوات
نام : توکل
نام خانوادگی : مصطفی زاده
محل شهادت : سلیمانیه عراق ارتفاع کاتو
تاریخ شهادت : 6/12/64
شهرستان : خرم آباد
شهید توکل مصطفی زاده در خانواده مذهبی متولد شد شکوفایی جوانیش مصادف بود با انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) وی با کمک دیگر برادران و هدایت روحانیت در پخش اعلامیه ها و نوارهای حضرت امام و تشکیل راهپیمایی نقش بسزایی داشت وی در مبارزه خستگی ناپذیرش یک هدف داشت و آن رضای خدا بود به همین دلیل جهت تحقق فرمان او کوشش می کرد و کلیه مظاهر کفر و شرک را که در رأس آن در آن زمان حکومت شاه و خطوط انحرافی بود نوک پیکان حمله اش را تشکیل می داد از جمله می توان نقش ایشان را در به هلاکت رساندن نیروهای ساواک در زمان طاغوت و رسوا نمودن گروهکهای چپ نام برد .
سردار رشید اسلام در سرکوب فتنه خلق عرب در خوزستان نقش فعالی داشت به همین منظور در کنار دیگر رزمندگان به استان خوزستان رفته و برای سرکوبی این فتنه ها به شهرهای اهواز- خرمشهر – سوسنگرد – بندر امام – دارخویین- جزیره خارک و شادگان عزیمت نمود . در شرایطی که دولت مزدور عراق برای دامن زدن به این فتنه ها پول و اسلحه به این مناطق می فرستاد این شهید بزرگوار با دیگر همرزمانش مبارزه را ادامه می داد وی در کنار فعالیتهای نظامی از کار تبلیغ غافل نبود به طوری که در محیطهای ضد انقلابیون فعالیت داشتند به طور علنی فعالیت مذهبی داشته و کتب مذهبی را با قیمت ارزان به فروش می رساند . به دنبال اینگونه فعالیتها در شادگان مورد خشم ضد انقلابیون خائن قرار گرفت و در نتیجه او را به رگبار گلوله بستند که خوشبختانه از این سوء قصد جان سالم به در برد. ایشان با تشدید آشوب و بلوا در کردستان به دستور امام خمینی (ره) به پاوه رفته در سرکوبی آشوبها در این شهر نقش فعالی داشت و بعد از آن به شهرهای کامیاران – روانسر – سردشت – مریوان و سنندج عزیمت نمود . با شروع جنگ تحمیلی به میدان مبارزه با رژیم صدام شتافت و در همان روزهای ابتدایی جنگ با کمک دیگر همرزمان در حمیدیه به صورت سدی محکم جلوی حرکت کافران بعثی را به سمت پادگان مهم حمیدیه و شهر اهواز گرفتند .
اولین شرط لازم برای پاسداری از اسلام، اعتقاد داشتن به امام حسین(ع)
است. هیچ کس نمی‌تواند پاسداری از اسلام کند در حالی که ایمان و یقین
به اباعبدالله‌الحسین(ع) نداشته باشد. اگر امروز ما در صحنه‌های پیکار
می‌رزمیم و اگر امروز ما پاسدار انقلابمان هستیم و اگر امروز پاسدار
خون شهدا هستیم و اگر مشیت الهی بر این قرار گرفته که به دست شما
رزمندگان و ملت ایران، اسلام در جهان پیاده شود و زمینه ظهور حضرت امام
زمان(عج) فراهم گردد، به واسطه عشق، علاقه و محبت به امام حسین(ع) است.
من تکلیف می‌کنم شما «رزمندگان» را به وظیفه عمل کردن و حسین‌وار زندگی
کردن.
در زمان غیبت کبری به کسی «منتظر» گفته می‌شود و کسی می‌تواند زندگی
کند که منتظر باشد، منتظر شهادت، منتظر ظهور امام زمان(عج). خداوند
امروز از ما همت، اراده و شهادت‌طلبی می‌خواهد. در این وصیت نامه فقط
مقدار بدهکاریها و بستانکاریها را جهت مشخص شدن برای بازماندگان و
پیگیری آنها می نویسم،به انضمام مسائل شرعی دیگر.
1- مسائل شرعی:
الف)نماز: به نظرم نمی آید بدهکار باشم.ولی مواقعی از اوان ممکن است
صحیح نخوانده باشم،لذا یکسال نماز ضروری است خوانده شود.
ب)روزه:تعداد190روزه قرض دام وتنوانستم بگیرم.
ج)خمس:سی و پنج هزار ریال به دفتر آیت الله پسندیده بدهکار هست.
د)حق الناس:وای از آتش جهنم و عالم برزخ،خداوند عالم بصیراست.
2- مادیات
الف:بدهکاریها:
1- مبلغ شش هزار تومان معادل شصت هزار ریال به طرح و عملیات ستاد مرکزی
بدهکارم،البته قبض دویست هزار ریال است،ولی ازاین مبلغ شصت هزار ریال
بدهی بنده است.
2- وام یک میلیون ریالی از ستاد منطقه 1گرفته ام که ماهانه بیشتر
ازهزار ریال باید بدهم، از این مبلغ هزار و هفتصد و پنجاه تومان حق
مسکن را سپاه می دهد و دویست و پنجاه تومان از حقوقم کسر نمایند.
3- پنجهزار ریال به آقای مهجور (ستاد لشگر) پول نقد بدهکارم و پرداخت
شد توسط در گاهی.
ب – بستانکاریها:
1-مبلغ هفتاد و پنجهزار ریال رهن منزل که به آقای رحمانی توفیقی جهت
منزل مسکونه داده بودم و طلبکارم.این منزل را بمدت یکسال اجاره نمودم.
باتفاق های رحمان توفیقی که ما در طبقه بالا و رحمان در طبقه پایین
زندگی می کردند و ظاهرا شهیدحسن باقری از طریق آقای استادان منزل را از
شخصی بنام معاضدی(صاحب اصلی خونه)اجاره کرده بودند،ولی نامبرده یکسال
است که مبلغ فوق را مستردننموده است.
2- مقداری پول هم که مبلغ آن را نمیدانم (یادم نیست)نزد پدرم داشته‌ام
و مقداری هم مجددا اگر به پدرم داده‌ام جهت بدهی‌ها
پدرم برای خانه‌ای که خریده بود تا با آن زندگی کنیم ولی خانه متعلق به
پدرم می‌باشد و من فقط مبلغ فوق ویکصد هزار تومان وام مندرج در بند2.
بدهکاریها ره از مبلغ نهصد و سی هزار تومان وجه بابت خانه مسکونی که
پدرم خریده بوده است را داده‌ام که در صورت مرگ من و فروش خانه مستدعی
است.باقیمانده وام را به سپاه برگردانده و طلبکاری من از پدرم رابه
همسر و فرزندم بدهید و باقیمانده پول خانه هم طبیعتا به پدرم
میرسد.مطلب دیگری به ذهنم نمی‌رسد و اگر کسی مراجعه کرد با توجه به
وصییت من اقدام نمایید.
مهدی زین الدین
اینها مشخصات شناسنامه ای اوست. کسی که در سی و یک سال عمر خود زندگی عجیبی را رقم زد. از همان دوران کودکی با آن جثه درشت و قوی خود، نشان داد که خلق و خوی پهلوانان را دارد .
شاهرخ هیچگاه زیر بار حرف زور و ناحق نمی رفت. دشمن ظالم و یار مظلوم بود. دوازده سالگی طعم تلخ یتیمی را چشید. از آن پس با سختی روزگار را سپری کرد .
در جوانی به سراغ کشتی رفت. سنگین وزن کشتی می گرفت. چه خوب پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی می کرد. قهرمان جوانان، نایب قهرمان بزرگسالان، دعوت به اردوی تیم ملی کشتی فرنگی. همراهی تیم المپیک ایران و...
اما اینها همه ماجرا نبود. قدرت بدنی، شجاعت، نبود راهنما، رفقای نا اهل و ... همه دست به دست هم داد. انسانی بوجود آمد که کسی جلودارش نبود هرشب کاباره، دعوا، چاقوکشی و ...
پدر نداشت. از کسی هم حساب نمی برد. مادر پیرش هم کاری نمی توانست بکند الا دعا! اشک می ریخت و برای فرزندش دعا می کرد. خدایا پسرم را ببخش، عاقبت به خیرش کن. خدایا پسرم را از سربازان امام زمان(عج) قرار بده . دیگران به او می خندیدند. اما او می دانست که سلاح مومن دعاست. کاری نمی توانست بکند الا دعا. همیشه می گفت: خدایا فرزندم را به تو سپردم. خدایا همه چیز به دست توست. هدایت به وسیله توست. پسرم را نجات بده!
٭٭٭
زندگی شاهرخ در غفلت و گمراهی ادامه داشت. تا اینکه دعاهای مادر پیرش اثر کرد. مسیحا نفسی آمد و از انفاس خوش او مسیر زندگی شاهرخ تغییر کرد .
بهمن ۵۷ بود. شب و روز می گفت: فقط امام، فقط خمینی (ره)
وقتی در تلویزیون صحبت های حضرت امام پخش می شد، با احترام می نشست. اشک می ریخت و با دل و جان گوش می کرد.
می گفت: عظمت را اگر خدا بدهد، می شود خمینی، با یک عبا و عمامه آمد. اما عظمت پوشالی شاه را از بین بُرد.
همیشه می گفت: هرچه امام بگوید همان است. حرف امام برای او فصل الخطاب بود.
برای همین روی سینه اش خالکوبی کرده بود که: فدایت شوم خمینی.
ولایت فقیه را به زبان عامیانه برای رفقایش توضیح می داد. از همان دوستان قبل از انقلاب، یارانی برای انقلاب پرورش داد. وقتی حضرت امام فرمود: به یاری پاسداران در کردستان بروید. دیگر سر از پا نمی شناخت. حماسه های اورا در سنندج، سقز، شاه نشین و بعدها در گنبد و لاهیجان وخوزستان و... هنوز در خاطره ها باقی است.